Manchester
Vanmorgen werden we allemaal wakker met het droevige nieuws over de aanslagen in Manchester. Aanvankelijk wilde ik hier niets over zeggen, maar wie mij kent weet dat ik werkzaam ben in de wereld van de evenementen. Net als bij de aanslagen in het Bataclan in november vorig jaar, vond ook deze aanslag plaats tijdens een evenement en dus tijdens het uitoefenen van mijn vakgebied. Iets wat in Nederland eveneens zou kunnen gebeuren.De evenementenbranche is een bijzondere. Ik durf te stellen dat iedereen die werkzaam is in de evenementenwereld dit doet vanuit een passie voor het vak. Dit geld zowel voor de artiesten on-stage, als voor alle medewerkers backstage zoals; technici, beveiligers, producenten en horecamedewerkers. Of het nu gaat om een festival, popconcert, dance event of theatervoorstelling, iedere medewerker heeft zijn eigen kleine aandeel in het slagen van een evenement en allemaal met als einddoel om de bezoeker de avond van zijn leven te bezorgen. Wij zijn pas tevreden als we het ultieme ‘wow’ effect hebben gecreëerd bij het publiek. Zo ook dus gisteren tijdens het concert van Ariana Grande. Iedereen loopt daar dus met als doel het publiek een topavond te laten beleven. Iedereen, behalve één zieke geest!
Na de aanslagen in Parijs afgelopen jaar merkten we ook in Nederland verandering. De beveiliging bij evenementen werd aangescherpt. Dit geld niet alleen tijdens een evenement, maar ook in de aanloop ernaartoe. Waar er vroeger alleen controle plaatsvond bij de entree en tijdens een evenement, werden er nu ook controles uitgevoerd tijdens de op- en afbouw. Medewerkers werden gefouilleerd en materialen gecontroleerd voordat ze naar binnen mochten. U zult begrijpen dat dit ons werk er niet makkelijker op maakte, maar kennelijk was het noodzakelijk. Dus klagen we niet en verlenen we onze medewerking zo goed en zo kwaad als we kunnen.
But what’s the point of all this? Wat heeft het voor zin om je punt te maken door het opblazen van compleet onschuldige mensen? Of erger nog, kinderen. Jawel u leest het goed, kinderen! De meest kwetsbare groep van onze samenleving.
Ik ben woedend!!!
Inmiddels komen de media op de proppen met de namen van de slachtoffers. En dan krijgt zo’n tragisch nieuwsbericht in ene een gezicht. Voor mij toch reden om er even een post aan te wijden. Zelf heb ik geen kinderen, maar al had ik ze wel, dan kan ik me alsnog onmogelijk voorstellen hoe een vader zich moet voelen nadat hij zijn dochter heeft afgezet voor de deur van een concert om haar vervolgens nooit meer terug te zien. Afgrijselijk!
Maar ik weiger te leven in angst! En dus was ik blij met het bericht dat de Nederlandse poppodia vooralsnog geen extra veiligheidsmaatregelen nemen. Als het doel van terreur is om angst te zaaien, laten we dan in hemelsnaam blijven doen wat we altijd doen en daarmee deze volslagen randdebielen allesbehalve hun zin geven. Vandaag, morgen, overmorgen en alle dagen die daarop volgen ga ik weer gewoon naar mijn werk en blijven we doen waar we goed in zijn namelijk; mooie evenementen maken. En ik hoop dat u ze gewoon zult blijven bezoeken!!!
De volgende keer log ik weer gewoon iets positiefs hoor! ;-)
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home